نظارت های تخفیفی بر سایت های تخفیفی!!!

پدیده جدیدی که طی چند سال اخیر در حوزه خرید و فروش و در آمدهای اینترنتی، رونق بسیاری در فضای مجازی ایران پدید آورده است؛ راه اندازی سایت ها و وبگاه های تخفیف گروهی و یا به اصطلاح رایج آن سایت های تخفیفی می باشند.

زادگاه و جرقه اولیه راه اندازی سایت های تخفیف گروهی مانند هر پدیده ی جدید دیگری در دنیای مجازی، مربوط به سالها قبل در خارج از مرزهای کشور است. نحوه فعالیت و کسب درآمد سایت های تخفیف گروهی، این امکان را به تولید کنندگان و صاحبان مشاغل خدماتی از جمله رستوران ها، استخر ها، آرایشگاه ها، باشگاه ها و.... می دهد تا در زمان مشخص، تعداد کالا یا خدمات مشخصی را با تخفیف معلوم به تعداد مشخصی مشتری بفروشند. عملا تخفیف در این سیستم در صورتی به مشتریان داده می شود که تعداد خریداران کالا یا خدمات بیشتر از حداقل مشخص شده باشد. در این سیستم سایت های تخفیف گروهی به ازای هر خرید، کوپنی را صادر کرده و به خریدار تحویل می دهد و خریدار نیز باید در زمانی مشخص این کوپن را به ارائه دهنده خدمات و فروشنده تحویل داده و محصول یا خدمت خود را تحویل بگیرد. در پایان کلیه کوپن هایی که توسط فروشنده از خریداران به ازای تحویل کالا دریافت شده است به سایت تخفیف گروهی تحویل داده شده و مبلغ دریافتی از خریداران از طرف سایت به فروشنده کالا یا خدمات با کسر درصد هزینه سایت از آن که معمولا 50 در صد از مبلغ دریافتی می باشد، پرداخت می گردد.

با توجه به درآمد نسبتا بالایی که سایت های تخفیفی از این بازاریابی و یا به اصطلاحِ مناسب تر واسطه گری میان صاحبان کالا و مشتریان کسب می نمایند و با توجه به رشد بی رویه و قارچ گونه این سایت ها در فضای اینترنت، رقابت و جا نماندن از رقبا در دنیای کسب و کار اقتضا می نماید تا مدیران و گردانندگان این گونه سایت ها برای جذب مشتری و بالا بردن سود و درآمد خود به انواع و اقسام راه کارها جهت جذب مشتری اقدام نمایند؛ از ارائه کالاها و خدمات عجیب و غریب و خارج از عرف جامعه گرفته تا تبلیغ این کالاها و خدمات به هر وسیله و روشی...

اینجاست که باید گفت همچون گذشته که پدیده ای نو از فرهنگ و دنیای تکنولوژی غرب برای حضور و فعالیت در فضای مجازی کشور به عاریه گرفته می شد و معضلات خاص خود را به همراه داشت، این بار نیز این پدیده (سایت های تخفیف گروهی) درکنار ظاهر فریبنده و البته جذاب برای طالبان کسب و کارهای پر در آمد اینترنتی، کوله باری از ناهنجاری های فرهنگی را برای مخاطبان و مشتریانِ خود به همراه آورده است.

در میان انبوه تبلیغات سایت های تخفیفی در دنیای رقابت مجازی برای کسب در آمد بیشتر، به تصاویر و تبلیغاتی برای ارائه کالا و خدمات مختلف بر می خوریم که تداعی کننده تبلیغات شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و در تناقض کامل با فرهنگ غنی اسلامی_ایرانی می باشد.

آنچه در نگاه اول در سایت های تخفیفی به چشم می خورد، تبلیغات پر زرق و برقِ انواع و اقسام کالاها و خدمات لوکسی است که می توان مخاطب اصلی آن ها را افرادی از طبقه مرفه جامعه دانست، کالا و خدماتی که وجود و استفاده آن ها در زندگی روزمره ضرورتی نداشته و به همین جهت مخاطب را به نوعی مصرف گرایی سوق می دهد؛ با توجه به این که خدمات و کالاهای ارائه شده در این گونه سایت ها در مدت زمانِ مشخصی به فروش می رسند، بعضا با وجود عدم احتیاج  شخص به استفاده از آن کالا و تنها به علت تخفیف های قابل توجه و ترس از آنکه ممکن است این فرصت دیگر تکرار نشود، مشتری در شرایطی هیجانی و احساسی اقدام به ثبت نام و خریداری آن کالا و خدمت خاص می نماید. نه تنها ممکن است این امر در طول زمان به یک عادت تبدیل شود، بلکه دیگران را نیز به این نوع خرید و عادت های مصرف گرایانه تشویق می نمایند.

استفاده ابزاری از تصاویر زنان و دختران آن هم با پوشش و حالات نامتعارف، ارائه تبلیغات خدماتی معارض با فرهنگ دینی و اسلامی، قبح شکنی از بسیاری از هنجارهای دینی برای جذابیت بخشیدن به تبلیغ و در نتیجه جذب مشتری نشانگر آن است که بخش عمده ای از آنچه در این سایت ها تبلیغ و عرضه می شود نه تنها سنخیتی با فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی ما ندارد بلکه صرفا مخاطبین و مشتریان خود را به سوی سبک زندگی غربی، تجمل گرایی و مصرف گرایی سوق داده و از این طریق درآمدهای قابل توجهی را کسب می نمایند.

عدم کسب نماد اعتماد الکترونیکی، عدم درج آدرس و شماره تلفن جهت پیگیری و پاسخگویی در بسیاری از این سایت ها و در نتیجه احتمال بروز انواع مشکلات و کلاه برداری های اینترنتی از این طریق از دیگر معضلاتی است که در خصوص سایت های تخفیف گروهی می توان به آن ها اشاره نمود.

لازم به ذکر است پدیده سایت های تخفیفی، مانند هر آنچه که از فرهنگ غرب و بدون پشتوانه و زمینه سازی فرهنگی وارد کشور می شوند، در مسیری خلاف جهت فرهنگ والای اسلامی-ایرانی ما در حال حرکت بوده و عملا نظارتی بر محتوا و همچنین نحوه تبلیغات کالا و خدمات در این گونه سایت ها وجود ندارد؛ نظارتی که می توان آن را یکی از وظایف اصلی کارگروه تعین مصادیق محتوای مجرمانه اینترنتی و پلیس فتا دانست. ولی متاسفانه این سایت ها در سایه سکوت و عدم نظارت دستگاه های مربوط در حال ثروتمند تر شدن هستند؛ ثروتی که در سایه تبلیغات و ارائه کالا و خدماتی ضد فرهنگ دینی روز به روز افزایش می یابد.

با توجه به تمام آسیب ها و تهدیدات فرهنگی و اقتصادی عدیده ای که مشتریان را در این بازارهای پیچ در پیچ   مجازی تهدید می نماید و با توجه به گسترش روزافزون این بازارها بدون هیچ عامل بازدارنده ای در فضای مجازی، انتظار نظارتی بی چون و چرا و بدون اعمال تخفیف های نظارتی بر سایت های تخفیف گروهی از سوی مسئولین افزایش می یابد؛ انتظاری که قطعا نتیجه آن برخورد با سایت های متخلف و در نتیجه ساماندهی به اوضاع فرهنگی حاکم بر آن ها می باشد. پس لازم است تا بار دیگر مسئولین محترم حاضر در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه  اینترنتی و همچنین نیروهای خدوم پلیس فتا که وظیفه نظارت بر جای جای فضای مجازی را بر عهده دارند نسبت به فعالیت بازارها و سایت های تخفیفی که اصطلاح سایت های خدماتی را نیز یدک می کشند، عکس العمل نشان داده و با چشمانی تیزبین و نگاهی حساس تر از همیشه، فعالیت این سایت ها را رصد نمایند. همچنین با متخلفانی که فرهنگ و سبک زندگی اسلامی_ایرانی را به چالش کشیده اند، برخودی قاطع کرده و از گسترش مصادیق ضد فرهنگ بدین وسیله جلوگیری نمایند.